5 Σεπτεμβρίου 2024 μ.Χ.: O κύριος Δούρος βγαίνει επιτέλους στο τηλέφωνο

20 χρόνια μετά, απαντάει στην κλήση του Νίκου Αλέφαντου.
ντριν
"Παρακαλώ, ποιος είναι?"
"Έλα ρε Δούρε που δεν ξέρεις"
"Ποιος?"
"Αλέφαντος"
(παύση 10 δευτερολέπτων). "Έλα Νίκο μου"
"Άσε τα 'μου', γιατί δεν έβγαινες στο τηλέφωνο"
"Ε, ήμουν στο μπάνιο Νίκο"
"20 χρόνια?"
"Να, πιάστηκα με δουλειές. Πάντρευα και την κόρη μου"
"Το διάβασα, αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ"
"Δεν είναι αυτή η κόρη μου Νίκο"
"Καλά, πες το κι έτσι. Είσαι κουφός και το τηλέφωνο δεν το άκουγες που χτυπούσε 20 χρόνια. Την μπουνιά του Κυριάκου δεν την είδες?"
"Δεν την είδα Νίκο μου"
"Γιατί?"
"Κοιτούσα αλλού, κάτι έλεγε ο Ανατολάκης στον Γεωργάτο. Κάτι για την πάλη των τάξεων που μένει ιστορικά αδικαίωτη. Μου έκανε εντύπωση και έχασα τη συγκέντρωσή μου, δεν γνώριζα τότε πόσο πολιτικοποιημένοι είναι"
"Και ο λάιντσμαν?"
"Αυτός κατεβαίνει με το Ποτάμι τώρα"
"Εννοώ δεν το είδε?"
"Δε θα το είδε Νίκο μου. Αλλά δε ξέρω κιόλας. Να τον πάρουμε τηλέφωνο?"
"Δεν έχω άλλα 20 χρόνια" (παύση) "Με καταστρέψατε"
"Συγχώρεσέ με Νίκο"
(παύση) "Δεν μπορώ"
(αναστεναγμός) "Καταλαβαίνω, εγώ θα περιμένω"
"Κλείνω, πάω στον Σινάνογλου να σε βρίσω"
"Καλά θα κάνεις. Μη χαθούμε, ε?"
κλινγκ