.jpg)
'Οι ζημώσεις που γινότανε μέσα από τις καθημερινές συνελεύσεις από τις αρχές του 1973 ήταν έντονες. Η ανάγκη για συνθήματα που εξέφραζαν με πυγμή τον αγώνα μας ήταν δεδομένη (συνθήματα εποχής). Θυμάμαι ήταν 18 Φεβραυαρίου βράδυ μόλις είχε τελειώσει μια ακόμη συνέλευση, στο τέλος με την παρέα μου πήγαμε σε ένα φιλικό σπίτι. Σε κάποια στιγμή κι ενώ ξεκουραζόμασταν, τα παιδιά αποφάσισαν να πάνε για τσιγάρα, εγώ πεινούσα κι ενώ φεύγανε από το σπίτι τους είπα απευθυνόμενη στα παιδιά και στην φίλη μου Ελευθερία ''ψωμί παιδιά, Ελευθερία πάρε ότι φαγώσιμο βρεις'', πριν προλάβω να τελειώσω την φράση μου ο Τάκης γύρισε με κοίταξε με ένα ύφος γεμάτος περηφάνεια και μου είπε το βρήκαμε Μαρία. Απορημένη τον ρώτησα τι βρήκαμε και τότε μου πρωτοείπε το σύνθημα ''Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία'', το οποίο κατα λάθος είχε βγει από τα χείλη μου λίγο πριν.'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου